„Orlando. Biografie” to sztuka osnuta wokół tematu inności, potrzeby tolerancji oraz płynnej, nienormatywnej tożsamości. Powieść Wirginii Woolf, która zyskała miano genderowej to historia, w której połączone zostaje życie szesnastolatka -faworyta Elżbiety I oraz ponad trzydziestoletniej pisarki żyjącej w latach 20. ubiegłego stulecia. Historia jest opowiedziana w sposób eksperymentalny, wszak przedstawiona zostaje „przygoda” trwająca cztery wieki, płynność granic między bezbarwną rzeczywistością i fantazją oraz między tym co było a tym co jest. Podtytuł podkreśla, że dla twórczyń i twórców spektaklu ważny będzie wymiar biograficzny przekazywanych historii.

Spektakl powstał ze specjalną dedykacją dla dramaturżki Joanny Wichowskiej, zmarłej w marcu 2022 roku.

— Przygotowywałyśmy się do tego przedstawienia dwa lata. Tytuł zaproponowała Joanna Wichowska, z którą przez kilka lat współpracowałam (…). Po „Mefiście” i „Diabłach”, „Orlando” miał zamknąć swoistą trylogię. Chciałyśmy pójść, w ślad za Woolf, jeszcze dalej w zanegowaniu patriarchalnego świata i binarnych podziałów. Teraz, po śmierci Joanny, kontynuuję te prace z Olgą Byrską. (…). Dużo myślę o reprezentacji w kontekście sceny, stąd zaproszenie do pracy artystów cispłciowych oraz określających się jako osoby trans i niebinarne – podkreślała reżyserka spektaklu w rozmowie z Michałem Centkowskim dla magazynu „Vogue Polska”.