"Uwolnienie" we Wrocławskim Teatrze Współczesnym
28 października pierwsza z trzech zaplanowanych przez Wrocławski Teatr Współczesny prapremier sztuk nagrodzonych w V Konkursie Dramaturgicznym STREFY KONTAKTU – „Uwolnienie” Zenona Fajfera w reżyserii Kuby Kowalskiego.
– Język, którym autor się posługuje, to na wskroś współczesne połączenie otaczających nas głosów. Słychać pośród nich nieustannie nam towarzyszący medialny szum, pustą, polityczną nowomowę, dobrze znane jęki frustracji, tłumiony gniew i agresję, ale też głód przeżyć duchowych – wyjaśnia Kuba Kowalski. „Uwolnienie” to według niego wycieczka w sam środek paraliżującego marazmu, poczucia dezinformacji i bezsilności, które tak dobrze znamy z ostatnich lat w Polsce. Jednocześnie zapewnia, że będzie to wycieczka ironiczna, unikająca patosu. Reżyser widzi w tekście Zenona Fajfera możliwość zabrania widza w podróż od teatru absurdu, zadającego egzystencjalne pytania, przez dowcipną satyrę na współczesnych Polaków, aż po opowieść o empatii, która nieśmiało kiełkuje gdzieś pod wściekłością i wrzaskiem bohaterów.
Z tej polifonii wyłoni się obraz wiecznie podzielonej wspólnoty, zmęczonej i nieufnej, podatnej na manipulację i wciąż niezdolnej do wspólnego działania. Muzycznym trzonem spektaklu „Uwolnienie” są dwa źródła dźwięku.
– Pierwszym z nich jest perkusja, która stoi na scenie, jednak bez perkusisty. Mogę tylko powiedzieć, że coś na niej gra. Co? Przekonamy się w teatrze – mówi Rafał Ryterski, autor muzyki do spektaklu.
Głównym generatorem dźwięku jest natomiast zespół aktorski Wrocławskiego Teatru Współczesnego, który staje się chórem. – Tekst Zenona Fajfera został zapisany graficznie i wygląda jak swego rodzaju partytura. Kuba Kowalski rozpisał go na poszczególnych aktorów – dodaje autor muzyki.
W obsadzie: Anna Błaut, Zina Kerste, Anna Kieca, Ewa Niemotko, Beata Rakowska, Jolanta Solarz-Szwed, Magdalena Taranta, Lina Wosik, Mariusz Bąkowski, Krzysztof Boczkowski, Rafał Cieluch, Maciej Kowalczyk, Przemysław Kozłowski, Tadeusz Ratuszniak, Maciej Tomaszewski, Mikołaj Siemionek i Mirosław Siwek. Scenografię, dla której inspiracją były teatralne kurtyny i kostiumy opracował Maks Mac. Ważną rolę odgrywają w spektaklu projekcje video autorstwa Natana Berkowicza i Antoniego Grałka. Mural Marzeny Waleńskiej.
